06.02.20
Making memories and cherishing heritage
De liefde voor het creëren is mij met de paplepel ingegoten, waarbij ‘zomaar’ historische elementen of accessoires weggooien uit den boze was. Thuis betekent het samen beleven van nieuwe herinneringen, voortbouwend op de verhalen die mogen bestaan. Gastvrijheid gaat over gevoel en inlevingsvermogen voor de ander. In mijn ontwerpen combineer ik gewaagde patronen en kleuren, resulterend in een uitstraling die eigentijds en gelijktijdig tijdloos is. Er is plek voor de symbolen uit het verleden en er is altijd een doordacht hoekje voor iedere bewoner van het huis.
Ambacht en liefde voor verfijndheid en respect voor de verhalen van het verleden gaan voor mij hand in hand. Wanneer je deze elementen invlecht in het interieur, -denk aan die oude fauteuil van grootvader, kwetsbare kristallen kommetjes, de klassieken lampenvoet van die excentrieke oudtante- ontstaat er een nieuwe synergie. Oude spullen oppeppen en in het heden plaatsen resulteert in een warm gevoel van onderdeel zijn van de geschiedenis, in een modern jasje.
Dat oude, in een niet zo fraaie houtsoort uitgevoerde, bureau in een gewaagde kleur durven spuiten, dat maakt een interieur ‘eigen’. Voeg nog een dik glazen blad toe zodat het hout en de verf niet beschadigd worden in het gebruik, en het is de bom! Niks outdated, gewoon eigentijds met een beetje lef, pop-art die jij zelf hebt gecreëerd, hoe gaaf is dat?
"Ambacht en liefde voor verfijndheid en respect voor de verhalen van het verleden gaan voor mij hand in hand”
Iedereen heeft spullen, erfstukken die te lelijk voor woorden zijn, ergens boven op zolder staan, omdat je er toch geen afscheid van kunt nemen. Het gaat om de symboliek die ze voor jou vertegenwoordigen. Het is soms lastig voor te stellen hoe een oud meubelstuk weer mooi kan worden, maar kijk naar het turquoise bureautje van mijn jong overleden vader (en zijn vader voor hem). Het mooie van deze transitie zit hem in de momenten dat onze kinderen aan dit bureau zitten te werken. Dan hoop ik dat mijn vader met een trotse glimlach naar beneden kijkt.
Een ander voorbeeld is om foto’s van dierbaren bij elkaar in een kast te zetten. Zodoende hoef je niet telkens de boel af te stoffen en herinnerd te worden aan het verleden, maar je creëert wel een soort altaar om niet te vergeten waar je vandaan komt.
Het in hoogglans verf-spuiten van deze antieke kast ging echt te ver, maar de achterkant stofferen met een knalgele Moiré-stof en de planken diep paars lakken, was in één weekend gebeurd. Zelf de creativiteit opzoeken bij een oud meubelstuk waar je hart sneller van gaat kloppen, dat geeft een dierbare meerwaarde aan je interieur.
Foto: Barbara de Hosson
